Το λάλημα ενός πετεινού τραβούσε τη νυσταγμένη μέρα απ’ τα μαλλιά. Ο ήλιος δεν άργησε να ξεπροβάλλει.
Οι αετοί, υπό την ιαχή του Πλάνου «πάμε, αδέρφια, η παντοκρατορία των αετών έφθασε», ξεχύθηκαν στον ουρανό. Η γη σκιάστηκε, καθώς τα ανοιγμένα φτερά τους της έκρυβαν τον ήλιο. Μέσα σε λίγη ώρα έφτασαν στην περιοχή γύρω απ’ τη λίμνη κάνοντας το έδαφος να σειστεί καθώς τα αγκίστρια των χοντρών ποδιών τους γαντζώνονταν αλύπητα στο δέρμα του. Κάποια πουλιά κρύφτηκαν μόλις αντιλήφθηκαν την παρουσία τους ενώ κάποια άλλα, πιο τολμηρά, πλησίασαν προσεχτικά από περιέργεια. Τότε ακούστηκε η φωνή του Πλάνου.
«Εγώ, ο Πλάνος, ο αρχηγός των αετών, θέλω να σας ανακοινώσω τις αποφάσεις μου».
Μερικές μάινες που βρίσκονταν εκεί μετάφρασαν τα λόγια του στις διάφορες γλώσσες των πουλιών που σιγά σιγά άρχισαν να μαζεύονται για να τον ακούσουν. Μόνο τα πουλιά του ανατολικού τμήματος του νησιού αδιαφόρησαν και δεν προσήλθαν. Το ίδιο έπραξαν και τα κοράκια, καθώς η απεγνωσμένη αναζήτηση τροφής δεν τα επέτρεπε να χάνουν το χρόνο τους σε τέτοιου είδους συνάξεις.
«Όπως γνωρίζετε» συνέχισε ο Πλάνος, με τη βοήθεια των μαϊνών, «εμείς οι αετοί είμαστε άδολοι υπηρέτες του δικαίου που προασπίζουμε το συμφέρον όλων των πουλιών. Αυτό θα πράξουμε και τώρα καθώς θεωρούμε ότι δεν είναι σωστό να απολαμβάνουν εξ ίσου όλα τα πουλιά το νερό της λίμνης για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχουν όλα τις ίδιες ανάγκες για νερό. Επειδή, λοιπόν, κάποια αδικούνται με την υπάρχουσα κατάσταση, αποφάσισα κάθε είδος να έρχεται στη λίμνη σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή».
Ψίθυροι ακούστηκαν από το ακροατήριο αλλά ο Πλάνος χωρίς να δώσει σημασία εξακολούθησε να γνωστοποιεί τις αποφάσεις που ελήφθησαν από τους αετούς την προηγούμενη μέρα.
«Κάποια πλάσματα του ζωικού βασιλείου που εκ φύσεως είναι κατώτερα από εμάς καθώς δεν έχουν φτερά, έχουν χωρίσει τη μέρα σε είκοσι τέσσερις ώρες. Αν δεχτούμε το χωρισμό αυτό, ορίζουμε ότι τα πουλιά του δάσους με τη λίμνη θα την επισκέπτονται τις δέκα πρώτες ώρες της μέρας, τα γλαυκόμορφα τις επόμενες δέκα ενώ για τα υπόλοιπα, τέσσερις ώρες πιστεύουμε ότι είναι υπεραρκετές. Εμείς οι αετοί, προκειμένου να ελέγχουμε αν εφαρμόζονται οι κανονισμοί, θα ερχόμαστε όποτε το επιθυμούμε».
Τα μουρμουρητά έγιναν πιο έντονα αλλά ο Πλάνος υψώνοντας τον τόνο της φωνής του είπε: «Με τα μέτρα αυτά, τα οποία θα ισχύσουν από αύριο, απονέμουμε δικαιοσύνη, εξαλείφουμε τη χαοτική κατάσταση που επικρατούσε, ενώ παράλληλα προστατεύουμε τη λίμνη, αφού θα τεθεί υπό την επιτήρησή μας. Αν κάποιο, δηλαδή, πουλί βρομίζει το νερό ή δημιουργεί οποιοδήποτε πρόβλημα θα του επιβάλλονται από εμάς βαριές κυρώσεις. Θα πρέπει ακόμα να σημειωθεί πως πετώντας σε μεγάλο ύψος πάνω από τη λίμνη, διαπιστώσαμε ότι η στάθμη της τον τελευταίο καιρό έχει κατέβει επικίνδυνα. Αν δεν προβαίναμε στην παραπάνω ενέργεια, θα στέρευε από την υπερβολική κατανάλωση νερού και θα πεθαίναμε όλοι απ’ τη δίψα.
»Καταλαβαίνετε, επομένως, πόσο πολύ νοιαζόμαστε για το καλό όλων σας αν και η ευεργεσία μας δε σταματάει εδώ. Προκειμένου να διευκολυνόμαστε στην επικοινωνία μας και να μην έχουμε ανάγκη τις μάινες, τις μεταφράστριες, προτείνω όλα τα πουλιά να μάθουν τη γλώσσα των αετών που είναι σχετικά απλή. Δεν έχει νόημα κάθε πουλί να μιλάει διαφορετική γλώσσα, δεν εξυπηρετεί κανέναν. Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, έχω μεριμνήσει και για την εξωτερική σας εμφάνιση. Αναμφίβολα έχετε πανέμορφα φτερά, όμως, όσο ωραία κι αν είναι, δεν έχουν τη χάρη των δικών μας που είναι μεγαλύτερα και ανθεκτικότερα, ενώ το καφέ γυαλιστερό τους χρώμα προσδίδει αίγλη, σαγηνεύοντας και το πιο απαιτητικό πτηνό. Αυτά μας δίνουν τη δυνατότητα να πετάμε τόσο ψηλά. Και, όμως, εμείς δε θα κρατήσουμε για τον εαυτό μας το θεϊκό αυτό δώρο γιατί κρίνουμε σωστό να το απολαμβάνουν όλα τα πουλιά. Στο πλαίσιο αυτό, έχουμε φέρει μαζί μας μερικές φωλιές μας γεμάτες με φτερά. Όποιο πουλί το επιθυμεί, μπορεί να έρθει να πάρει και να τα κολλήσει με λίγο ρετσίνι πάνω απ’ τα δικά του. Και για όλα αυτά δε ζητάμε να μας ευχαριστήσετε. Είναι καθήκον μας να προστατεύουμε τον κόσμο μας!».
Μόλις ολοκλήρωσε την αγόρευσή του, οι αετοί τίναξαν τα φτερά τους και αφού έκαναν έναν κύκλο γύρω απ’ τη λίμνη, όδευσαν προς το βουνό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου